De derde week
Door: Nina en Sanne
Blijf op de hoogte en volg Nina en Sanne
13 Februari 2013 | Oeganda, Jinja
De derde week is alweer bijna voorbij, en nog steeds doen we veel nieuwe indrukken op.
De week hebben we weer gespendeerd met de verzorging en aandacht geven aan de gehandicapte kindjes in het babieshuis. We leren de kindjes, en zij ons, steeds beter kennen, wat het werken met hen alleen maar leuker maakt. Ze hebben zoveel meer door dan je denkt, en ze genieten echt van de aandacht en liefde die je hen geeft. Ook kun je echt met ze lachen, vooral als je ze kietelt gieren ze het uit!
Afgelopen weekend zijn we met 20 andere vrijwilligers naar het Szeze-eiland geweest, wat erg geslaagd was! Het was een lange rit om daar te komen, aangezien de ferry die we eigenlijk zouden nemen kapot was (jaja het blijft Afrika). Hierdoor moesten we een stuk verder naar het westen van Oeganda reizen om vanuit daar de ferry te pakken. Aangezien onze lunch op de evenaar (toch leuk dat we kunnen zeggen dat we zowel op het noordelijk als zuidelijk halfrond hebben gestaan), echter een stuk langer duurde dan verwacht (voor Afrikaanse begrippen duurde het zelfs erg lang), hebben we het gepresteerd om onze ferry in Masaka te missen. De eerstvolgende ferry zou pas de volgende ochtend vertrekken, waardoor we moesten kiezen of we een nacht in Masaka zouden doorbrengen, of dat we in een kleinere boot (met het busje achterlatend) naar het eiland zouden gaan. We hebben gekozen voor de tweede optie, en hebben in een vissersbootje het Victoria Lake overgestoken. Op het eiland aangekomen moesten we wachten op ons vervoer naar de kamping. Na een tijdje te hebben moeten wachten kwam er een truck aangereden, met een laadruimte die bedoeld was om ons in te vervoeren. Met 20 man op en onder elkaar in de laadruimte zijn we naar de kamping gereden, een rit van 1,5 uur! Een foto hiervan zullen we binnenkort posten! Kortom, ook dit was weer een mooie ervaring.
De zaterdag hebben we een rondwandeling over het eiland gemaakt, andere 'villages' gezien en ons door het oerwoud begeven. 's Middags hebben we gekanood, en 's avonds gebarbecued op het kampvuur.
Zondag weer teruggereden.
Maandag zijn we weer in het babieshuis aan de slag gegaan. Dit was echter een erg verdrietige dag, omdat één van de kindjes, die leed aan HIV en TBC, in het babieshuis die dag is overleden. De begeleiders en ook de vrijwiligers waren hier kapot van. Aangezien het babieshuis nog maar twee jaar bestaat, is het nog maar zelden voorgekomen dat een kindje uit het babieshuis overlijdt. Zelfs de andere kindjes leken het te merken, ze waren opeens erg stil en verdrietig op het moment dat het kindje in het ziekenhuis was overleden. Wonderlijk om dat te zien.
Zo zien we maar dat het vrijwilligerswerk niet alleen maar leuk is, maar ook af en toe moeilijk en verdrietig kan zijn.
Dinsdag zijn we met de gehandicapte kindjes naar het ziekenhuis geweest voor een check-up. Aangezien er een gespecialiseerd ziekenhuis in Mbale is, wat 3 uur rijden vanuit Jinja is, was het een lange rit. Met 7 gehandicapte kindjes, 1 baby, 2 begeleiders en 4 vrijwiligers in een klein busje was ook dit weer een heuze belevenis! Gelukkig was alles goed met ze. Wel hebben ze fysiotherapie en spraaktherapie nodig. Ook moest één van de kindjes een ct-scan ondergaan om vast te stellen of hij een waterhoofd heeft, maar aangezien de stroom in het ziekenhuis het niet deed, kon deze scan nog niet plaatsvinden. Hiervoor moeten we dus nog een keer terug, en zal dit kindje wellicht een operatie moeten ondergaan.
Het was weer een lange, maar nuttige en leuke dag!
Vanochtend hebben we de twee grote tassen met boda boda's naar het babieshuis vervoerd. Boda boda's zijn motortaxi's (brommers), en zijn ons vaste vervoermiddel waarbij een ritje zo'n 30 cent kost.
Toen de medewerkers van het babieshuis doorhadden dat we zoveel babykleertjes bijhadden konden ze hun geluk niet op en begonnen ze ons spontaan te knuffelen. In de office hebben we alles uit de tassen gehaald en is alles geteld en opgeschreven.
Morgen zullen we de kleding bij de kindjes aanpassen.
Ook hebben we nu een goed beeld wat we van het donatiegeld willen gaan kopen. Zo is een cd-speler voor de gehandicapte kindjes nodig, aagezien zij erg van muziek houden en we ze zo kunnen stimuleren. Ook willen we tuigjes laten maken voor de drie gehandicaptie kindjes die in een speciale stoel gevoerd worden tijdens de lunch. Nu zakken ze de hele tijd onderuit, omdat de stoel erg glad is. Daarnaast willen we een nieuwe rolstoel aanschaffen, zodat we beter met de gehandicapte kindjes op stap kunnen en we ze dan niet de hele tijd hoeven te dragen. Verder zullen we kleine fietsjes kopen, waarmee de kindjes in het babieshuis dan kunnen rondtouren. Ook zullen we van het geld medicijnen aanschaffen voor in het kliniekje dat bij het babieshuis zit. Al het geld dat we over zullen houden zullen we doneren voor het nieuwe babieshuis dat gebouwd gaat worden. Eerder hebben 6 jongens uit Noorwegen land gekocht voor dit nieuwe gebouw, zodat er nu geen hoge huurkosten meer zullen zijn. Ook is dit babieshuis nu te klein voor de hoeveelheid kinderen die hier nu verblijven. De bouw gaat binnenkort van start, en ze hopen dat het in het najaar af zal zijn.
In onze ogen kunnen we erg goede en nuttige dingen van het donatiegeld doen, en we kunnen niet wachten om daadwerkelijk de spullen te gaan aanschaffen (nogmaals erg bedankt iedereen)!
Waarschijnlijk gaan we vrijdag met de oprichtster van Arise and Shine naar Kampala (de hoofdstad van Oeganda) om de (meeste) spullen te gaan kopen.
Volgende week zullen we voor meerdere dagen dan eindelijk naar de Village gaan, om hier creatieve lessen op het schooltje te gaan geven! We zijn erg benieuwd naar deze dagen, en dit zal ongetwijfeld weer een heus avontuur worden! We kunnen niet wachten om in ons hutje tussen de ratten en andere beesten te slapen en in het krotje vol met vliegen onze behoefte te doen ;)
Jullie zullen volgende week verslag hierover krijgen!
Liefs,
Nina en Sanne
De week hebben we weer gespendeerd met de verzorging en aandacht geven aan de gehandicapte kindjes in het babieshuis. We leren de kindjes, en zij ons, steeds beter kennen, wat het werken met hen alleen maar leuker maakt. Ze hebben zoveel meer door dan je denkt, en ze genieten echt van de aandacht en liefde die je hen geeft. Ook kun je echt met ze lachen, vooral als je ze kietelt gieren ze het uit!
Afgelopen weekend zijn we met 20 andere vrijwilligers naar het Szeze-eiland geweest, wat erg geslaagd was! Het was een lange rit om daar te komen, aangezien de ferry die we eigenlijk zouden nemen kapot was (jaja het blijft Afrika). Hierdoor moesten we een stuk verder naar het westen van Oeganda reizen om vanuit daar de ferry te pakken. Aangezien onze lunch op de evenaar (toch leuk dat we kunnen zeggen dat we zowel op het noordelijk als zuidelijk halfrond hebben gestaan), echter een stuk langer duurde dan verwacht (voor Afrikaanse begrippen duurde het zelfs erg lang), hebben we het gepresteerd om onze ferry in Masaka te missen. De eerstvolgende ferry zou pas de volgende ochtend vertrekken, waardoor we moesten kiezen of we een nacht in Masaka zouden doorbrengen, of dat we in een kleinere boot (met het busje achterlatend) naar het eiland zouden gaan. We hebben gekozen voor de tweede optie, en hebben in een vissersbootje het Victoria Lake overgestoken. Op het eiland aangekomen moesten we wachten op ons vervoer naar de kamping. Na een tijdje te hebben moeten wachten kwam er een truck aangereden, met een laadruimte die bedoeld was om ons in te vervoeren. Met 20 man op en onder elkaar in de laadruimte zijn we naar de kamping gereden, een rit van 1,5 uur! Een foto hiervan zullen we binnenkort posten! Kortom, ook dit was weer een mooie ervaring.
De zaterdag hebben we een rondwandeling over het eiland gemaakt, andere 'villages' gezien en ons door het oerwoud begeven. 's Middags hebben we gekanood, en 's avonds gebarbecued op het kampvuur.
Zondag weer teruggereden.
Maandag zijn we weer in het babieshuis aan de slag gegaan. Dit was echter een erg verdrietige dag, omdat één van de kindjes, die leed aan HIV en TBC, in het babieshuis die dag is overleden. De begeleiders en ook de vrijwiligers waren hier kapot van. Aangezien het babieshuis nog maar twee jaar bestaat, is het nog maar zelden voorgekomen dat een kindje uit het babieshuis overlijdt. Zelfs de andere kindjes leken het te merken, ze waren opeens erg stil en verdrietig op het moment dat het kindje in het ziekenhuis was overleden. Wonderlijk om dat te zien.
Zo zien we maar dat het vrijwilligerswerk niet alleen maar leuk is, maar ook af en toe moeilijk en verdrietig kan zijn.
Dinsdag zijn we met de gehandicapte kindjes naar het ziekenhuis geweest voor een check-up. Aangezien er een gespecialiseerd ziekenhuis in Mbale is, wat 3 uur rijden vanuit Jinja is, was het een lange rit. Met 7 gehandicapte kindjes, 1 baby, 2 begeleiders en 4 vrijwiligers in een klein busje was ook dit weer een heuze belevenis! Gelukkig was alles goed met ze. Wel hebben ze fysiotherapie en spraaktherapie nodig. Ook moest één van de kindjes een ct-scan ondergaan om vast te stellen of hij een waterhoofd heeft, maar aangezien de stroom in het ziekenhuis het niet deed, kon deze scan nog niet plaatsvinden. Hiervoor moeten we dus nog een keer terug, en zal dit kindje wellicht een operatie moeten ondergaan.
Het was weer een lange, maar nuttige en leuke dag!
Vanochtend hebben we de twee grote tassen met boda boda's naar het babieshuis vervoerd. Boda boda's zijn motortaxi's (brommers), en zijn ons vaste vervoermiddel waarbij een ritje zo'n 30 cent kost.
Toen de medewerkers van het babieshuis doorhadden dat we zoveel babykleertjes bijhadden konden ze hun geluk niet op en begonnen ze ons spontaan te knuffelen. In de office hebben we alles uit de tassen gehaald en is alles geteld en opgeschreven.
Morgen zullen we de kleding bij de kindjes aanpassen.
Ook hebben we nu een goed beeld wat we van het donatiegeld willen gaan kopen. Zo is een cd-speler voor de gehandicapte kindjes nodig, aagezien zij erg van muziek houden en we ze zo kunnen stimuleren. Ook willen we tuigjes laten maken voor de drie gehandicaptie kindjes die in een speciale stoel gevoerd worden tijdens de lunch. Nu zakken ze de hele tijd onderuit, omdat de stoel erg glad is. Daarnaast willen we een nieuwe rolstoel aanschaffen, zodat we beter met de gehandicapte kindjes op stap kunnen en we ze dan niet de hele tijd hoeven te dragen. Verder zullen we kleine fietsjes kopen, waarmee de kindjes in het babieshuis dan kunnen rondtouren. Ook zullen we van het geld medicijnen aanschaffen voor in het kliniekje dat bij het babieshuis zit. Al het geld dat we over zullen houden zullen we doneren voor het nieuwe babieshuis dat gebouwd gaat worden. Eerder hebben 6 jongens uit Noorwegen land gekocht voor dit nieuwe gebouw, zodat er nu geen hoge huurkosten meer zullen zijn. Ook is dit babieshuis nu te klein voor de hoeveelheid kinderen die hier nu verblijven. De bouw gaat binnenkort van start, en ze hopen dat het in het najaar af zal zijn.
In onze ogen kunnen we erg goede en nuttige dingen van het donatiegeld doen, en we kunnen niet wachten om daadwerkelijk de spullen te gaan aanschaffen (nogmaals erg bedankt iedereen)!
Waarschijnlijk gaan we vrijdag met de oprichtster van Arise and Shine naar Kampala (de hoofdstad van Oeganda) om de (meeste) spullen te gaan kopen.
Volgende week zullen we voor meerdere dagen dan eindelijk naar de Village gaan, om hier creatieve lessen op het schooltje te gaan geven! We zijn erg benieuwd naar deze dagen, en dit zal ongetwijfeld weer een heus avontuur worden! We kunnen niet wachten om in ons hutje tussen de ratten en andere beesten te slapen en in het krotje vol met vliegen onze behoefte te doen ;)
Jullie zullen volgende week verslag hierover krijgen!
Liefs,
Nina en Sanne
-
13 Februari 2013 - 16:49
Anke :
Nien!! (en een beetje sanne natuurlijk)
Pff wat ontzettend heftig maar leuk om dit te lezen! Super dat jullie zoveel kunnen doen alhoewel het af en toe natuurlijk heel erg zwaar moet zijn voor jullie!
Ik weet zelf dat er niks leuker is dan de kindjes steeds meer te leren kennen en echt persoonlijk iets voor ze te kunnen doen, super dat dat nu gebeurd!
Nien, we hebben je wel gemist met cv, ik denk dat je de verhaaltjes inmiddels wel gehoord hebt maar we hebben aan je gedacht!!
Knuffels en kusjes uit NL! -
13 Februari 2013 - 17:22
Janine:
dag meiden,wat een superverslag over jullie ervaringen ! goed om te lezen wat jullie met het gedoneerde geld willen gaan doen,geweldig. En Sanne.....wat was het een superidee van je moeder om die kleertjes in tezamelen, zo te lezen ,meer dan welkom.
Veel succes en plezier en tot de volgende keer liefs mama/ janine -
13 Februari 2013 - 19:09
Sarah:
meiden! ik kreeg kippenvel van jullie verslag, wat naar van de overleden baby, en wat fijn dat jullie zo veel kunnen kopen van de donaties! super stoer wat jullie doen hoor! liefs saar en hans -
13 Februari 2013 - 20:17
Annie:
Het zal allemaal veel indruk maken op jullie, dit is in ieder geval voor ons al zo dmv jullie verslag! Een andere wereld! Heel veel succes verder!
Cees en Annie -
14 Februari 2013 - 09:06
Corrie En Victor:
Hoi Sanne en nina,
wat leuk om jullie op deze manier te kunnen volgen en wat fijn dat jullie zoveel goed werk kunnen en mogen doen. heel veel liefs en doe vooral voorzichtig..........grtjes van ons xxx -
14 Februari 2013 - 10:20
Fleury:
Heee Sann (en Nina!)
Wat leuk om zo weer een update van je te krijgen! Fijn om je zo een beetje te volgen. Fijn ook dat jullie nu ook weten wat je met het donatiegeld wil doen. We missen je wel op de maandag hoor san!
Heel veel succes en plezier nog!
Liefs, Fleury -
14 Februari 2013 - 12:41
Nelleke:
Lieve Sanne en Nina,
Wat een mooie manier is het toch om jullie te kunnen volgen via deze site. Ik heb deze ook op buurtlink geplaatst zodat de mensen die de kleertjes hebben gegeven de foto's ook kunnen zien. Mooi hoor dat ze zo goed terecht zijn gekomen.En heel mooi dat het donatiegeld ook zo goed zal worden besteed.
Doe voorzichtig en geniet van alle belevenissen.
Mama/Nelleke -
14 Februari 2013 - 14:44
Julia:
hoi meiden, wat een reis verhaal en wat een ervaring. Schitterend ook mooi om jullie zo te volgen.
Jullie genieten allebei van de kinderen hoe ze reageren, zo te lezen de snoetjes.
Het is wel aan pakken, petje af!!!!! Hoe is de natuur lijkt mij heel mooi.
Zo te zien zijn die mensen heel blij met jullie.
Heel veel succes,plezier,gezelligheid en genieten iedere dag!!!
Liefs, Let
-
14 Februari 2013 - 22:56
Tiny:
Hoi lieve nina en sanne,
Nou, dan eindelijk een berichtje van mij.Heerlijk om jullie belevenissen te lezen en natuurlijk de foto's
te zien.
Zo te zien is de begeleiding prima met de afwisseling van uitjes. Prima te doen lijkt me.
Abel vond de foto's ook mooi ;hij heeft naar jullie gezwaaid.En ik stond stil bij de gedachte aan het
overleden kindje.heftig hoor!
Lieve nina, beleef en geniet! ben trots op jou (en sanne natuurlijk ook) en ben blij dat het donatie geld
een goede bestemming krijgt!
Veel liefs, ook van richard en roos -
15 Februari 2013 - 15:23
Rob:
Hoi Sanne en Nina,
Dat jullie goed werk doen is wel heel duidelijk.En dat de kleertjes en het donatiegeld zo mooi en direkt besteed worden is ook fantastisch.De foto's geven een "aardig"(=lief) beeld.Gaat het met jullie samen ook goed?
Goed op elkaar ingespeeld?Zal,natuurlijk wel,maar je bent behoorlijk op elkaar aangewezen,toch?
Succes en liefs,Rob -
15 Februari 2013 - 16:51
Anu:
Hooooi Sandy (en Nina)!
Wauw, zo te horen is het fantastisch! Fijn hoor dat jullie er zo van genieten en zulke mooie en leuke momenten mee maken.
Het klinkt erg goed wat jullie allemaal willen kopen, ik hoop dat je op een fietsje Taxi schrijft hahaha dan hebben wij die gedoneerd ;)
Heel veel plezier nog en laat je aankomende week maar niet gek maken door alle beestjes hihi
Kus Anu -
16 Februari 2013 - 19:36
Sarah Hol:
Wauw, wat doen jullie goeie dingen Nientje! Erg mooi/leuk om te lezen:) Heel veel succes met lesgeven en ik hoop toch dat de ratten jullie hut overslaan. xxx Sarah -
17 Februari 2013 - 14:10
Ayla:
Hee meiden!
Wat een geweldige verhalen allemaal zeg!
Klinkt erg goed wat jullie doen en heel indrukwekkend al die belevenissen. Moeilijk om voor te stellen dat het er daar echt zo anders aan toe gaat dan hier!
Geniet ervan meiden, ben benieuwd naar de komende verhalen!
Liefs,
Ayla -
23 Februari 2013 - 17:59
Lara:
Ha Nien (en Sanne),
Mooi/leuk verhaaltje!
Zo te zien kunnen jullie echt veel helpen daar, heel fijn:)
Ben benieuwd of het is gelukt alle spulletjes te kopen.
Leuke foto's, je staat er vaak heel vrolijk op gelukkig:)
Dikke kus uit Breda xxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
